27 PAŹDZIERNIKA 2023
Jednym z kluczowych obowiązków instytucji zobowiązanych ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu
(ustawa AML) jest stosowanie szczególnych środków ograniczających. Te środki obejmują między innymi wyszukiwanie informacji na listach sankcyjnych o podmiotach, z którymi nawiązywane są stosunki gospodarcze. W poniższym artykule szczegółowo omówimy, jak i kiedy należy stosować środki ograniczające oraz jak efektywnie wyszukiwać podmioty na listach sankcyjnych.
W pierwszej kolejności zdefiniujemy kluczowe pojęcia, takie jak szczególne środki ograniczające i listy sankcyjne. Następnie omówimy przykłady sankcji nałożonych na różne kraje. Na koniec, przedstawimy źródła list sankcyjnych i omówimy sankcje w kontekście obowiązków wynikających z ustawy AML.
Szczególne Środki Ograniczające (SSO) to specyficzne działania podejmowane przez instytucje obowiązane w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. SSO są stosowane wobec określonych osób i podmiotów, które są uznane za zagrożenie dla bezpieczeństwa.
Szczególne Środki Ograniczające obejmują dwa główne działania:
W praktyce, Szczególne Środki Ograniczające są narzędziem, które pomaga instytucjom zobowiązanym w zapobieganiu finansowaniu działań, które mogą zagrażać bezpieczeństwu.
Instytucja obowiązana w procedurze AML powinna uwzględnić jakie konkretnie działania będzie podejmować stosując szczególne środki ograniczające i w jakich przypadkach.
Sankcje to narzędzia polityczne i ekonomiczne stosowane przez kraje lub organizacje międzynarodowe, takie jak Unia Europejska czy Organizacja Narodów Zjednoczonych, w celu wywierania wpływu na politykę lub działania innych krajów, podmiotów lub osób. Sankcje są często stosowane w odpowiedzi na naruszenia praw człowieka, zagrożenia dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, lub w celu zapobiegania finansowaniu terroryzmu.
Sankcje stały się zasadniczym elementem wspólnej unijnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa i są stosowane jako część zintegrowanego, kompleksowego podejścia politycznego. Mają na celu skłonienie osób oraz podmiotów nimi objętych do zmiany polityki lub postępowania, a tym samym promować cele wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
Sankcje mogą objąć różne podmioty, w tym rządy krajów spoza UE, podmioty (przedsiębiorstwa) finansujące niepożądaną politykę, grupy lub organizacje, takie jak ugrupowania terrorystyczne, osoby wspierające daną politykę czy osoby zaangażowane w działalność terrorystyczną.
Zakres regulacji względem instytucji obowiązanych dotyczy obecnie stosowania sankcji finansowych.
Lista sankcyjna to narzędzie używane przez kraje lub organizacje międzynarodowe do identyfikacji osób, grup, organizacji lub krajów, które zostały objęte sankcjami. Listy te są często publikowane i aktualizowane przez odpowiednie organy, a instytucje finansowe i inne podmioty są zobowiązane do regularnego sprawdzania tych list w celu zapewnienia zgodności z obowiązującymi sankcjami.
Instytucje finansowe i inne podmioty obowiązane do przestrzegania przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu muszą regularnie sprawdzać listy sankcyjne, aby zapewnić, że nie prowadzą transakcji z osobami, grupami czy organizacjami objętymi sankcjami. Systematycznie sprawdzanie powyższych list jest mało praktyczne. Wyszukiwarka dostępna w System AML pozwala na automatyczne i wymagane ustawowo okresowe wyszukiwanie na listach sankcyjnych podmiotów, z którymi instytucja obowiązana posiada stosunki gospodarcze.
Podsumowując, instytucje obowiązane zobligowane w ramach obowiązków ustawowych do: